Kreator raportów pozwala użytkownikowi samodzielnie definiować zawartość i
układ informacyjny raportu. Wykorzystywany jest we wszystkich tych raportach w
których pojawia się funkcja Kolumny.
Można utworzyć wiele szablonów raportów opierających się na określonej bazie
danych np. informacjach z rejestru kontrahentów, wykazu uzupełniającego,
książki adresowej, faktur przychodzących itp. Domyślnie zawsze tworzony jest
układ o nazwie standardowy.
Kreator raportów uruchamiany jest funkcją Kolumny. Pojawia się ekran podzielony na trzy części:
1. Wykaz już zdefiniowanych szablonów raportów zwanych dalej układem kolumn - wyświetlane są następujące informacje o układzie kolumn:
nazwa układu - nadawana przez użytkownika, nie może się powtórzyć;
osoba i data - identyfikator osoby, która zdefiniowała układ i data jego zdefiniowania
Szer - szerokość układu w znakach. W trakcie definiowania układu należy pamiętać o tym, że ze względu na ograniczenia drukarek szerokość wydruku w pionie nie powinna przekroczyć 110 znaków a w poziomie 260
2. Wykaz kolumn bieżącego (podświetlonego ) układu kolumn - kolumny występują w takim porządku, w jakim pojawią się na wydruku
Wyświetlane informacje to:
identyfikator kolumny
szerokość kolumny - szerokość podawana w znakach
ilość miejsc po kropce - istotna tylko dla kolumn typu Ekwota
opis kolumny - tekst jaki pojawi się w nagłówku kolumny
3. Część funkcyjna - dostępne funkcje:
Usunięcie - usunięcie bieżącego (podświetlonego) układu kolumn,
Dodanie - dodanie nowego układu kolumn. Po uruchomieniu funkcji system umożliwi podanie nazwy nowego szablonu. Dalsze postępowanie przy definiowaniu opisano w punkcie Definiowanie raportu
Modyfikacja - zmiana układu kolumn ( usunięcie lub dodanie kolumn, zmiana kolejności kolumn). Sposób modyfikowania opisano w punkcie Definiowanie raportu
Zmień nazwę - zmiana nazwy układu kolumn
Dodatkowe ustawienia - definiowanie własnych kolumn, deklarowanie kolumn do podsumowań
Wybierz - po uruchomieniu funkcji nastąpi zmiana obowiązującego układu kolumn na bieżący (podświetlony) i opuszczenie funkcji Kolumny
Zakończ - opuszczenie funkcji Kolumny bez zmiany obowiązującego układu kolumn
Sposób
postępowania przy definiowaniu układu kolumn w każdym przypadku jest
identyczny.
Po wejściu w modyfikację już istniejącego układu lub dodanie nowego pojawia się
ekran umożliwiający zadeklarowanie kolumn wydruku.
W górnej listwie wyświetla się nazwa układu (wariantu wydruku) oraz jego
orientacyjna szerokość ( w znakach).
Poniżej wyświetlony jest wykaz kolumn w takiej kolejności w jakiej wystąpią na
wydruku. W przypadku definiowania nowego układu kolumn podpowiedzą się kolumny
domyślne
Dla zdefiniowania kolumny wydruku należy podać:
nazwę – pod F2 wyświetlany jest wykaz dostępnych identyfikatorów kolumn wraz z opisem jakiej informacji dotyczą;
szerokość (szer) – to szerokość kolumny (w znakach);
ilość miejsc po kropce (dz) – istotna tylko dla informacji będących kwotą (Ekwota);
opis – tekst, który pojawi się w nagłówku kolumny;
styl – określenie stylu czcionki (pogrubienie, pochylenie, itp), pod F2 wykaz możliwości;
typ – typ pola (liczba - Ekwota, tekst - Estring, logiczne- Elog, data- Edata), określany przez system
formatowanie (W) – wyrównanie do lewej lub do prawej , pod F2 wykaz możliwości.
Po podaniu
identyfikatora kolumny pozostałe informacje opisujące kolumnę przepiszą
się z bazy. Oczywiście można je modyfikować ( zwłaszcza szerokość kolumny, opis
kolumny , styl i wyrównanie).
Definiując układ kolumn można je ustawiać w dowolnej kolejności i dowolnej
konfiguracji.
Usuwanie zbędnych kolumn -klawisze Ctrl i Page Down,
Dodawanie nowych kolumn -klawisze Ctrl i Page Up.
Przy konstruowaniu układu należy zwracać uwagę na szerokość wydruku. W
przypadku wydruku w pionie powinna wynosić max około 110 znaków , w poziomie -
260 znaków.
Dla
utworzenia kolumny, która łączyłaby informacje z kilku kolumn
należy skorzystać z funkcji Dodatkowe ustawienia/ Dodatkowe
kolumny. Po jej uruchomieniu pojawi się dialog pozwalający zdefiniować
nową kolumnę.
Wprowadzamy:
identyfikator dodatkowej kolumny (musi być różny od już istniejących),
szerokość kolumny (Szer; w znakach),
ilość znaków po przecinku (Kr),
opis kolumny (Tytuł),
styl czcionki (styl),
wyrażenie (Wyr) - aby wprowadzić wyrażenie( określić zawartość tworzonej kolumny) należy ustawić się na polu wyr i wcisnąć ENTER. Pojawi się dialog umożliwiający wprowadzenie wyrażenia. Dzięki funkcji Dostępne symbole można przepisać z listy do wyrażenia identyfikator wybranej kolumny. Przepisywany identyfikator kolumny dopisuje się na końcu formuły.
Uwaga : Każdorazowo po opuszczeniu funkcji Dostępne symbole ( poprzez wybór lub rezygnację) system ustawia się na pozycji Wyrażenie. Chcąc kontynuować wprowadzanie (dopisać dalszy ciąg wyrażenia ) należy ustawić się na końcu wyrażenia (klawisz END). W przeciwnym wypadku wprowadzona dotychczas formuła zostanie usuniętaWyrażenie może zawierać identyfikatory istniejących kolumn, teksty i liczby. Jako wyrażenie może wystąpić:
a) sumowanie pola typu Estring z dowolnym typem pola- powstaje pole typu Estring
b) sumowanie tekstu własnego (musi być ujęty w cudzysłów) z polem o dowolnym typie – powstaje pole typu Estring
c) dowolne działanie na polach typu Ekwota ( +, -,/,*) - powstaje pole typu Ekwota
d) Dodawanie, odejmowanie ,mnożenie i dzielenie przez dowolną liczbę pola typu Ekwota – powstaje pole typu Ekwota
e) dodawanie lub odejmowanie od pola typu Edata pola typu Ekwota – powstaje pole typu Edata ( działanie równoważne z dodawaniem/odejmowaniem do/od określonej daty pewnej liczby dni)
f) dodawanie lub odejmowanie pól typu Edata – powstaje pole typu Ekwota ( ilość dni różniących obie daty)
Pole “typ” zostanie uzupełnione przez system zgodnie z typem wyrażenia.
Przykład
Tworzenie dodatkowej kolumny dla potrzeb raportu z rejestru kontrahentów.
Przypuśćmy, że chcemy aby w jednej kolumnie znalazła się pełna nazwa kontrahenta. Przechowują ją dwie kolumny o identyfikatorach kl_nazwa1 i kl_nazwa2.W pole nazwa wprowadzamy identyfikator nowej kolumny np. kl_nazwa. Chcemy połączyć zawartość kolumny 1 z zawartością kolumny 2 w jednej kolumnie, tak aby były rozdzielone spacją.
Wyrażenie będzie miało postać:kl_nazwa1 + " " +kl_nazwa2
Program blokuje próbę wprowadzenia nieprawidłowego wyrażenia ( nieistniejący identyfikator pola, nieprawidłowe działanie np. mnożenie dwóch tekstów itp.) Można zdefiniować wiele dodatkowych kolumn wydruku.
Po zapisaniu nowych kolumn ich identyfikatory pojawią się na wykazie dostępnych pól i dopiero wtedy można włączyć je w definicję układu wydruku.
Zadeklarowanie kolumn do podsumowań
możliwe jest dzięki funkcji Dodatkowe ustawienia / Podsumowania.
Możliwość tę mają tylko niektóre raporty (np. Faktury przychodzące, Statystyka
wprowadzania dokumentów).
Po uruchomieniu funkcji pojawia się ekran z możliwością wprowadzenia listy
kolumn, które mają być podsumowywane.
Użytkownik podaje:
identyfikator kolumny, które ma być podsumowywana
sposób prezentacji podsumowania - zaznaczany kolumnie Suma + - :
nie - na wydruku pojawi się kwota ogólna pozycji;
tak – osobno sumowane są kwoty dodatnie i osobno ujemne, na wydruku pojawi się informacja o zwiększeniach i zmniejszeniach oraz kwota ogólna.
Możliwe jest też wstawianie podsumowań poszczególnych stron wydruku ( do przeniesienia i z przeniesienia)
Wykluczenie
wiersza
Funkcja Dodatkowe ustawienia / Wykluczenie wiersza pozwala na wyeliminowanie z raportu wierszy, w których w wybranych kolumnach występuje wartość 0.
Po uruchomieniu funkcji pojawia się ekran z możliwością wprowadzenia listy kolumn, dla których będzie udostępniona możliwość pomijania wartości zerowych.
Użytkownik podaje:
Identyfikator kolumny
Czy dotyczą jej wykluczenia (zaznaczyć TAK) czy też nie (zaznaczyć NIE).
Uwaga
Zaznaczenie TAK obowiązuje nawet wówczas, gdy dana kolumna nie jest wybrana do raportu. Raport nie uwzględnia tych wierszy, w których w którejkolwiek z zaznaczonych kolumn (również niewystępujących na raporcie) wystąpi wartość 0.
Należy po wykonaniu raportu z wykluczeniami, ustawić wszystkie wybrane kolumny na NIE